Charakterystyka:
Metoda została stworzona przez francuskiego
otolaryngologa Alfreda Tomatisa.
Podstawą takich zdolności, jak posługiwanie się mową, czytanie,
pisanie jest umiejętność słuchania. Tomatis na podstawie swoich badań
wyraźnie rozdziela słyszenie od słuchania. Słyszenie jest zależne
od stanu narządu słuchu, słuchanie natomiast potrzebuje zaangażowania,
aktywności w odbiorze bodźców dźwiękowych istotnych dla nas
w danym momencie i odrzucania tych mniej istotnych.
Dopiero połączenie tych dwóch procesów przynosi dobre efekty
w postaci na przykład płynnego czytania,
rozumienia czytanego tekstu, prawidłowej wymowy.
Wtórnie wpływa również na koncentrację podczas nauki.
Podstawą takich zdolności, jak posługiwanie się mową, czytanie,
pisanie jest umiejętność słuchania. Tomatis na podstawie swoich badań
wyraźnie rozdziela słyszenie od słuchania. Słyszenie jest zależne
od stanu narządu słuchu, słuchanie natomiast potrzebuje zaangażowania,
aktywności w odbiorze bodźców dźwiękowych istotnych dla nas
w danym momencie i odrzucania tych mniej istotnych.
Dopiero połączenie tych dwóch procesów przynosi dobre efekty
w postaci na przykład płynnego czytania,
rozumienia czytanego tekstu, prawidłowej wymowy.
Wtórnie wpływa również na koncentrację podczas nauki.
Problemy, zaburzenia:
Metoda Tomatisa skierowana jest do osób z:
trudnościami szkolnymi, zaburzeniami równowagi,
ze spektrum autyzmu,centralnymi zaburzeniami słuchu
ze spektrum autyzmu,centralnymi zaburzeniami słuchu
depresji, ale i dla uczących się języków obcych.
Można zauważyć kilka
objawów zaburzeń uwagi słuchowej,
występujących w następujących grupach:
występujących w następujących grupach:
•
słuchanie receptywne (m.in. zaburzenia koncentracji,
nadwrażliwość na dźwięki, mylenie słów, które brzmią podobnie,
krótki czas uwagi, konieczność częstego powtarzania poleceń,
trudności w rozumieniu i wykonywaniu dłuższych poleceń)
nadwrażliwość na dźwięki, mylenie słów, które brzmią podobnie,
krótki czas uwagi, konieczność częstego powtarzania poleceń,
trudności w rozumieniu i wykonywaniu dłuższych poleceń)
•
słuchanie ekspresywne (m.in. zaburzenia w płynności mowy,
mylenie liter, problemy ze zrozumieniem czytanego tekstu,
z głoskowaniem, z czytaniem na głos).
mylenie liter, problemy ze zrozumieniem czytanego tekstu,
z głoskowaniem, z czytaniem na głos).
• sprawność motoryczna (m.in. problemy z orientacją
w przestrzeni,
z nazywaniem i wskazywaniem kierunków, brak poczucia rytmu,
umiejętności na przykład podskakiwania, poruszania się w odpowiednim rytmie,
mylenie stron ciała, nadruchliwość, kłopoty z planowaniem,
również własnego czasu, niezgrabność ruchowa)
z nazywaniem i wskazywaniem kierunków, brak poczucia rytmu,
umiejętności na przykład podskakiwania, poruszania się w odpowiednim rytmie,
mylenie stron ciała, nadruchliwość, kłopoty z planowaniem,
również własnego czasu, niezgrabność ruchowa)
• poziom energii i postawy społeczne (m.in. objawy
depresyjne, duża męczliwość, niechęć do wstawania z łóżka, brak mobilizacji,
aspiracji do działania,
niska samoocena, drażliwość, nieśmiałość).
niska samoocena, drażliwość, nieśmiałość).
W Polsce opracowano własną terminologię i
przekształcono materiały,
metoda przyjęła nazwę stymulacja audio-psycho-lingwistyczna
(Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu w Warszawie).
metoda przyjęła nazwę stymulacja audio-psycho-lingwistyczna
(Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu w Warszawie).
Jak przebiega terapia:
Terapia poprzedzona jest wywiadem z pacjentem,
jego rodzicami,
badaniem audiometrii tonalnej, dodatkowo ustala się
lateralizację.
Po każdym etapie i przed rozpoczęciem następnego wykonuje się
test uwagi i lateralizacji słuchowej.
Pierwszy etap obejmuje zazwyczaj około 30 godzin i trwa 15 dni.
Polega na słuchaniu dźwięków o odpowiedniej częstotliwości poprzez
urządzenie zwane „elektronicznym uchem” (model ucha człowieka).
Najczęściej jest to przefiltrowana muzyka Mozarta lub chorały gregoriańskie.
Dziecko (pacjent) jest w stanie podobnym do tego z życia płodowego,
słyszy również przefiltrowany głos matki.
Po 1-2-miesięcznej przerwie następuje etap drugi,
czyli praca z mikrofonem i słuchanie własnego,
odpowiednio przerobionego głosu.
Po każdym etapie i przed rozpoczęciem następnego wykonuje się
test uwagi i lateralizacji słuchowej.
Pierwszy etap obejmuje zazwyczaj około 30 godzin i trwa 15 dni.
Polega na słuchaniu dźwięków o odpowiedniej częstotliwości poprzez
urządzenie zwane „elektronicznym uchem” (model ucha człowieka).
Najczęściej jest to przefiltrowana muzyka Mozarta lub chorały gregoriańskie.
Dziecko (pacjent) jest w stanie podobnym do tego z życia płodowego,
słyszy również przefiltrowany głos matki.
Po 1-2-miesięcznej przerwie następuje etap drugi,
czyli praca z mikrofonem i słuchanie własnego,
odpowiednio przerobionego głosu.
Badania wykazują znaczący wpływ treningu na wzrost
umiejętności językowych,
poprawę uwagi słuchowej, rozumienia czytanego i
usłyszanego tekstu.
Następuje zwiększenie możliwości zapamiętywania,
wzrost szeroko rozumianych umiejętności komunikacyjnych,
a więc i społecznych, zmniejsza się poziom lęku,
a wzrasta wiara we własne możliwości.
Następuje zwiększenie możliwości zapamiętywania,
wzrost szeroko rozumianych umiejętności komunikacyjnych,
a więc i społecznych, zmniejsza się poziom lęku,
a wzrasta wiara we własne możliwości.
Źródło:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz