Hipoterapia.

Charakterystyka:

Jest to forma rehabilitacji wieloprofilowej, 
do której wykorzystuje się konia. 

Najczęściej kojarzona jest z rehabilitacją ruchową, 
dzięki niezwykłej właściwości – wzorzec ruchowy dziecka,
 które siedzi na koniu jest taki sam, jak ruch konia podczas stępu. 
Dzięki temu dziecko może swobodnie wykonywać ruchy pochylenia 
do przodu,tyłu, lekki ruch rotacyjny całego ciała. 
Poprawia się napięcie mięśniowe, 
odpowiednie utrzymanie sylwetki, głowy, ustawienie miednicy itp. 
Poprawia się sprawność motoryczna, równowaga, 
koordynacja wzrokowo-ruchowa, zmniejsza się 
niepewność grawitacyjna. Jednak hipoterapia nie ogranicza się 
jedynie do rehabilitacji ruchowej. 
Jest terapią uzupełniającą i wspomagającą 
główne metody terapeutyczne.

Problemy, zaburzenia:

Hipoterapia skierowana jest do dzieci i dorosłych:  

• z zaburzeniami motorycznymi, 
w tym z mózgowym porażeniem dziecięcym,               

z nieprawidłowym wzorcem chodu, zaburzeniami równowagi, 
nieprawidłowym schematem własnego ciała, 
problemami w orientacji przestrzennej,

• z nadwrażliwością dotykową i słabszą propriocepcją
 (nieprawidłowym odbiorem bodźców płynących
 ze stawów, mięśni, kości),

• nadpobudliwych, mających problemy z koncentracją i uwagą,

• z zaburzeniami emocjonalnymi, z wybuchami złości, agresji,

• nieśmiałych, wycofanych, mających kłopoty z samodzielnością. 

Przeciwwskazania:

Przeciwwskazaniem jest padaczka (występujące napady), 

niektóre wady wzroku, skrzywienia kręgosłupa, alergia na sierść.

Jak przebiega terapia:

Początkowym etapem terapii jest poznanie konia, głaskanie go, 
przytulanie, wchodzenie na niego, szczotkowanie, mycie, 
karmienie (np. marchewką). Następnie dziecko 
siedzi/leży na koniu, terapeuta w zależności 
od stanu fizycznego dziecka 
siedzi razem z nim na koniu lub idzie obok niego. 

Oprócz tego, że wykorzystuje się stęp, marsz, kłus konia, 
terapeuta daje dzieckudo wykonania zadania motoryczne 
(np. wrzucanie piłek do kosza), 
zadania logopedyczne (np. wyrazy dźwiękonaśladowcze „iha-ha”) 
czy też poznawcze (np. poznanie i wymienienie elementów 
uprzęży konia).
Zajęcia odbywają się zazwyczaj 
raz w tygodniu (30 minut).

Hipoterapia oprócz poprawy zdolności motorycznych dziecka 
przynosi zatem takie efekty, jak wyciszenie, 
wzrost koncentracji, uwagi, empatii.
 Uczy samodzielności, odwagi, wpływa na rozwój mowy, 
wzrost funkcji poznawczych.
 Dzięki bezpośredniemu kontaktowi z koniem zmniejsza się 
nadwrażliwość dotykowa, węchowa,
 dziecko otrzymuje większą ilość 
bodźców płynących z czucia głębokiego.

Źródło:

Dziecko z niepełnosprawnością