Jak uzyskać diagnozę ?

Może zdarzyć się,że zaniepokoi nas stan zdrowia lub rozwoju naszego dziecka.

W pierwszej kolejności należy wykluczyć problemy zdrowotne, 

w drugiej zaś zaburzenia rozwojowe.

Na początek warto porozmawiać z lekarzem pediatrą,poinformować go o tym,

co nas niepokoi w zachowaniu czy stanie zdrowia dziecka.

To lekarz powinien skierować dziecko na badania specjalistyczne.

Dodatkowo można poprosić o opinię wychowawcy

/pedagoga szkolnego/psychologa szkolnego - o tym,jak 

dziecko funkcjonuje w szkole /przerwy,lekcje/.

Aby skorzystać z pomocy Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej 

nie potrzeba żadnego skierowania od lekarza, ponieważ są

częścią publicznego systemu oświaty.

Gdzie diagnozować zaburzenia rozwojowe?

 Tak naprawdę to my jako rodzice jako pierwsi dostrzegamy

niepokojące objawy u naszego dziecka. Po zaobserwowaniu u dziecka 

pierwszych niepokojących objawów (m.in. brak reakcji na imię, 

trudności z nawiązywaniem relacji, wolniejszy rozwój 

lub utrata już nabytych umiejętności) najczęściej zgłaszają 

je lekarzowi pierwszego kontaktu, aczkolwiek z uwagi na różnorodność przebiegu 

oraz zróżnicowanie poszczególnych systemów opieki medycznej w Polsce, 

pacjenci trafiają do lekarzy specjalistów różnych dziedzin.  

Mogą oni przeprowadzić badania przesiewowe w kierunku autyzmu 

oraz/lub skierować dziecko do specjalistycznej poradni.

Diagnozowanie zaburzeń spektrum autyzmu (ASD), może być trudne, 

ponieważ nie ma jednoznacznych medycznych testów, takich jak badanie krwi 

czy moczu, które pomogłyby zdiagnozować te zaburzenia. Aby postawić diagnozę 

 specjaliści obserwują zachowanie dziecka i jego rozwój.

ASD może czasem być wykryte w wieku 18 miesięcy lub nawet w młodszym. 

Diagnozę wykonaną w wieku 2 lat przez doświadczonego specjalistę można uznać

 za bardzo wiarygodną. Jednak diagnoza wielu dzieci przeciąga się 

i otrzymują ją, gdy są znacznie starsze.

Lekarz pierwszego kontaktu lub specjalista, do którego udajemy się, 

podejrzewając spektrum autyzmu, może skierować dziecko

 do Poradni dla Osób z Autyzmem Dziecięcym. 

W takiej Poradni prowadzone jest szczegółowe badanie psychiatryczne dziecka. 

W zależności od sytuacji (wiek dziecka, sposób funkcjonowania itd.) 

składa się ono z kilku elementów:  

• wywiadu z rodzicami, 
• wywiadu z dzieckiem oraz
•  informacji uzyskanych z placówki do której uczęszcza dziecko. 

Lekarz prowadzący diagnozę może skorzystać także z danych uzyskanych 

z wystandaryzowanych kwestionariuszy i ustrukturyzowanych wywiadów diagnostycznych, 

badania pediatrycznego oraz neurologicznego dziecka, 

a także (jeśli to konieczne) innych badań dodatkowych.

 Rozpoznanie ASD /spektrum zaburzeń autystycznych/ ma dwa etapy:

I etap -  badanie rozwoju dziecka
Zwykle wykonuje się krótki test, by sprawdzić, czy dziecko opanowało 

podstawowe umiejętności kiedy powinno czy też ma w tym zakresie opóźnienia. 

Podczas tego badania lekarz może zadać rodzicom kilka pytań podczas rozmowy 

lub bawić się z dzieckiem podczas badania, aby sprawdzić, jak się uczy, 

mówi, zachowuje czy też porusza. Opóźnienie w każdym z tych obszarów

 może być oznaką występujących zaburzeń. Wszystkie dzieci powinny być 

badane pod kątem opóźnienia rozwoju i niepełnosprawności 

podczas regularnych wizyt u lekarza w wieku odpowiednio:

• 9 miesięcy
• 18 miesięcy
• 24 lub 30 miesięcy.

Lekarz pierwszego kontaktu lub specjalista, do którego udajemy się, podejrzewając spektrum autyzmu, może skierować dziecko do Poradni dla Osób z Autyzmem Dziecięcym. W takiej Poradni prowadzone jest szczegółowe badanie psychiatryczne dziecka. W zależności od sytuacji (wiek dziecka, sposób funkcjonowania etc.) składa się ono z kilku elementów:  wywiadu z rodzicami, wywiadu z dzieckiem oraz informacji uzyskanych z placówki do której uczęszcza dziecko. Lekarz prowadzący diagnozę może skorzystać także z danych uzyskanych z wystandaryzowanych kwestionariuszy i ustrukturyzowanych wywiadów diagnostycznych, badania pediatrycznego oraz neurologicznego dziecka, a także (jeśli to konieczne) innych badań dodatkowych.

 II etap - kompleksowa diagnostyka

przegląd ten obejmuje zachowanie dziecka i jego rozwoju oraz wywiad z rodzicami. 

Może on również obejmować badania genetyczne, neurologiczne, a także inne badania medyczne.

W niektórych przypadkach, lekarz podstawowej opieki zdrowotnej może skierować 

dziecko i rodzinę do specjalisty celem dalszej oceny i diagnostyki. 

Specjaliści, którzy dokonują dokładnej oceny dziecka to:

• pediatrzy rozwojowi (lekarze, którzy mają specjalne szkolenie w dziedzinie rozwoju dziecka)
• neurolodzy (lekarzy, którzy skupiają się na pracy mózgu i nerwów)
• psychologowie dziecięcy lub psychiatrzy (lekarze, którzy dysponują wiedzą o ludzkim umyśle)

Istnieją także inne zespoły chorobowe, których objawy są łudząco podobne do autyzmu. I należy również to wykluczyć podczas odpowiednich badań.

Na podstawie doświadczeń rodziców najlepiej wykonać jest następujące badania:

• komplet badań krwi i moczu, przy czym również wskazane jest wykonanie badań w kierunku toksoplazmozy i cytomegalii
• badania słuchu – w celu wykluczenia problemów ze słuchem
• badania laryngologiczne – w celu wykluczenia problemów z aparatem mowy i słuchu
• badania okulistyczne, w tym badania dna oka
• badania neurologiczne, by wykluczyć inne zaburzenia.

Rodzice często wykonują również badania genetyczne oraz metaboliczne, by wykluczyć inne zaburzenia czy choroby, których objawy podobne są do autyzmu. 

DIAGNOZA

 Kiedy podejrzenia odnośnie zdrowia lub rozwoju dziecka 

zostaną potwierdzone przez specjalistów, rodzice mogą odczuwać ból, szok, złość. 

To normalne. Dlatego od razu po diagnozie warto poszukać innych osób,

 które mają dzieci z tym samym problemem zdrowotnym. 

W Polsce działa wiele stowarzyszeń i fundacji, 

a większość z nich została założona przez rodziny. 

Ich adresy można znaleźć w internecie lub w Ośrodku Pomocy Społecznej. 

Być może w najbliższej okolicy organizowane są spotkania dla rodziców, 

na których można dowiedzieć się nie tylko jak postępować z dzieckiem, 

do której szkoły je posłać, ale również otrzymać wsparcie psychologiczne.
Warto wiedzieć, że poza psychologiem szkolnym lub psychologiem z poradni psychologiczno-pedagogicznej rodzic może też otrzymać wsparcie w trudnej dla siebie sytuacji ze strony psychologa w Ośrodku Pomocy Społecznej. Ośrodek taki może też w razie potrzeby przyznać jednorazowy zasiłek, jeśli dziecko wymaga pomocy, która przekracza możliwości finansowe rodziny.

źródło:  

Wszystko jasne,

Poradnik Autystyczny

Fundacja JIM