Kształceniem specjalnym
obejmuje się uczniów, którzy ze
względu na swoją niepełnosprawność
wymagają stosowania specjalnych
metod pracy oraz specjalnej organizacji nauki
– też uczniów
autystycznych. Wydawane jest ono dla dzieci objętych już
nauczaniem
przedszkolnym i szkolnym – a zatem dzieci powyżej 3 roku życia.
Żeby uzyskać orzeczenie:
należy złożyć wniosek na druku poradni i
oczekiwać na zaproszenie zespołu.
Dziecko jest diagnozowane przez
psychologa, pedagoga, lekarza
oraz innych specjalistów – skład jest
zależny od rodzaju niepełnosprawności dziecka.
W przypadku
uwzględnienia wniosku zespół wydaje orzeczenie o potrzebie kształcenia
specjalnego. W orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego określa
się zalecaną formę kształcenia specjalnego: w przedszkolu lub szkole
ogólnodostępnej, szkole integracyjnej lub oddziale integracyjnym,
szkole
specjalnej lub oddziale specjalnym albo ośrodku szkolno – wychowawczym.
Jest tam również opis dysfunkcji dziecka i zalecenia terapeutyczne.
Wydanie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego odbywa się zawsze
na wniosek rodziców/ prawnych opiekunów lub dorosłego ucznia.
Placówka
edukacyjna nie może wystąpić z wnioskiem
o wydanie orzeczenia o
potrzebie kształcenia specjalnego.
Dokumenty potrzebne do uzyskania orzeczenia:
- zaświadczenie od lekarza specjalisty potwierdzające niepełnosprawność/zaburzenie,
- opinie o funkcjonowaniu dziecka od nauczycieli z przedszkola/szkoły jeśli dziecko już się uczy,
- opinie logopedy lub innych specjalistów regularnie pracujących z dzieckiem (nie obowiązkowo),
- wypełniony wniosek
- opinię wychowawcy oraz/lub pedagoga szkolnego/psychologa szkolnego
- opinię specjalistów/terapeutów,jeśli dziecko uczęszczało wcześniej prywatnie na różne terapie
Opinie od specjalistów zawierające dodatkowe informacje są korzystne,
ponieważ są wskazówkami dla komisji i dzięki nim zapisy w orzeczeniu
mogą być jak najbardziej dostosowane do potrzeb dziecka. Mogą być
również podstawą do odwołania np. kiedy zależy nam, żeby dziecko miało w
szkole nauczyciela wspomagającego (tzw. terapeutę cienia),
a komisja nie uwzględniła tego zapisu w
orzeczeniu – mamy podstawę do odwołania.
Warto pamiętać, że lekarz może w zaświadczeniu wpisać dodatkowe
informacje
o dziecku i jego potrzebach, wynikających z
niepełnosprawności,
które mogą być zaspokojone w placówce edukacyjnej –
nawet jeżeli nie ma na to miejsca na druku, przygotowanym przez
poradnię.
Zaświadczenie może, ale nie musi być wystawione na dedykowanym
druku.
Rodzicom (prawnym opiekunom) ucznia
przysługuje prawo
odwołania się od orzeczenia, w terminie 14 dni poczynając od daty jego otrzymania,
do kuratora oświaty właściwego terytorialnie. Odwołania dokonuje się
za pośrednictwem zespołu, który wydał dane orzeczenie.
odwołania się od orzeczenia, w terminie 14 dni poczynając od daty jego otrzymania,
do kuratora oświaty właściwego terytorialnie. Odwołania dokonuje się
za pośrednictwem zespołu, który wydał dane orzeczenie.
Decyzja kuratora oświaty jest ostateczna.
Po uzyskaniu orzeczenia, jeżeli istnieje taka możliwość w danej gminie,
możemy zapisać dziecko do szkoły albo przedszkola:
- ogólnodostępnego – najłatwiej uzyskać tam miejsce, jednak jest najmniej przygotowane do pracy z dzieckiem o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Dyrektor placówki musi jednak realizować wskazania wymienione w orzeczeniu odnośnie dodatkowych zajęć usprawniających.
- integracyjnego – zapewniają integrację dzieci z autyzmem z ich zdrowymi rówieśnikami. Klasy są mniej liczne (15-20) osób – w tym kilka osób niepełnosprawnych. W placówce zwykle zatrudnieni są też logopedzi, terapeuci SI, inni specjaliści.
- specjalnego – celem szkoły specjalnej jest przygotowanie do życia w integracji ze społeczeństwem poprzez osiągnięcie możliwie wszechstronnego rozwoju uczniów w dostępnym im zakresie, a także przygotowanie do wykonywania zawodu. Klasy są malutkie 2-4 osobowe, zajęcia prowadzą wyłącznie specjaliści. Dużym minusem jest brak integracji ze zdrowymi dziećmi.
Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego zawiera:
- nazwę i adres poradni;
- nr dokumentu;
- nazwiska wnioskodawców (rodziców/ opiekunów dziecka);
- nazwiska członków Zespołu Orzekającego;
- dane dziecka;
- adres szkoły, przedszkola, placówki, do której uczęszcza dziecko;
okres, na jaki wydaje się orzeczenie; - przyczynę/ przyczyny wydania orzeczenia;
- diagnozę (w tym informacje o możliwościach rozwojowych i potencjale dziecka);
- zalecenia;
- uzasadnienie.
Podstawa prawna: Zał. nr 1 do Rozporządzenia Ministra Edukacji
Narodowej
z dnia 14 września 2017 r. w sprawie orzeczeń i opinii
wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych
(Dz. U. 2017 poz. 1743)
(Dz. U. 2017 poz. 1743)
Źródło:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz