Emocje dzieci.

Każdy czas w rozwoju dziecka ma swoje typowe zachowania, 

co oczywiście nie znaczy, że wszystkie dzieci w tym samym wieku
 zachowują się tak samo  i przeżywają emocje w podobny sposób.
Można jednak wyróżnić w życiu dzieci okresy spokoju i harmonii,
które są poprzeplatane okresami żywiołowości i niepokoju. 

Zachowania dzieci, które często są dla rodziców sporym wyzwaniem, 

mają swoje źródła w emocjach. Te z kolei dzieci w różnym wieku
przeżywają nieco inaczej. 

Okres wczesnoszkolny - to okres 6/7 - 10-12 roku życia 

 Jest to czas dużych zmian w życiu dziecka. Zaczyna ono funkcjonować w nowym środowisku społecznym, ma codzienne obowiązki, pokonuje duże trudności, musi sprostać większym wymaganiom. Osiąga przy tym odpowiedni poziom rozwoju intelektualnego i emocjonalnego, który wyznacza jego dojrzałość szkolną.
Nauka pobudza jego emocje związane z aktywnością poznawczą,
a sukcesy szkolne stają się przyczyną  przeżyć uczuciowych.
Dziecko nawiązuje przy tymliczne więzi emocjonalne z rówieśnikami i nauczycielami.

 Dzieci w tym okresie życia są niezwykle aktywne i ruchliwe. 

Jeśli w procesie wychowawczym aktywność ta
jest dobrze zorganizowana, to dziecko przejawia pozytywny nastrój,
 ma dobre samopoczucie i jest zrównoważone.

 Jeśli natomiast podejmowane są działania mające na celu
zahamowanie dziecięcej aktywności, wówczas u naszej pociechy
zaczyna dominować negatywne samopoczucie i zły nastrój. 

Dziecko często zachowuje się wówczas w sposób nieakceptowany przez otoczenie, 

co z kolei powoduje u niego jeszcze większy wzrost negatywnych emocji. 

Jest ono niezadowolone samo z siebie, że nie spełnia społecznych oczekiwań.

W wieku wczesnoszkolnym dochodzi także 
do pierwszego kryzysu autorytetu rodziców.

Pierwszym środowiskiem, które uczy dziecko zasad moralności 

i współżycia społecznego jest jednak rodzina.
 To z domu rodzinnego dziecko,

z reguły wynosi system przyjętych wartości. 

Poprzez kontakty z rodzicami i rodzeństwem dziecko uczy się 

nawiązywać więzi emocjonalne. Poznaje zasady zachowania, 

odpowiedzialność, obowiązkowość. Wie, co to szacunek do innych, do pracy, 

do wiedzy. Poprzez rodzinne oddziaływania zostaje dziecku przekazana 

kultura i tradycja oraz zaspokajane są podstawowe potrzeby emocjonalne.

Ważne, aby rodzina stanęła na wysokości zadania. Kształtowanie młodego człowieka 

jest trudne i odpowiedzialne, a błędy ciężko naprawić. 

Emocje to niezwykle subtelna i delikatna część osobowości dziecka,

 które łatwo zranić, skrzywdzić lub wystraszyć. Dorośli powinni o tym pamiętać.

źródło:

rodzinny-krakow.pl